Pada tahun 1907, Kanō Jigorō, pengasas judo, memperkenalkan penggunaan tali pinggang (obi) dan gi (judogi; pakaian seragam) dalam seni mempertahankan diri, menggantikan latihan dalam kimono formal.[3] Pada tahun 1914, murid Kanō, Mitsuyo Maeda tiba di Brazil, sebuah perjalanan yang membawa kepada perkembangan jujutsu Brazil. Pada masa itu, Kanō hanya menggunakan tali pinggang putih dan hitam.[3]

Ada yang percaya bahawa Mikonosuke Kawaishi adalah orang pertama yang memperkenalkan warna tambahan pada tahun 1935 apabila beliau mula mengajar judo di Paris, sepuluh tahun selepas Carlos Gracie membuka akademinya di Brazil. Kawaishi berpendapat bahawa sistem tali pinggang berwarna yang lebih berstruktur akan memberikan pelajar ganjaran yang boleh dilihat untuk menunjukkan kemajuan, meningkatkan motivasi dan pengekalan.[4] Walau bagaimanapun, rekod bertulis daripada arkib kelab judo Budokwai London, yang diasaskan pada 1918, merekodkan penggunaan tali pinggang judo berwarna dalam pertunjukan Budokwai tahunan kesembilan pada 1926, dan senarai judoka berpangkat warna muncul dalam Minit Jawatankuasa Budokwai Jun 1927. Kawaishi mungkin telah tiba di UK pada tahun 1928, dan nampaknya pertama kali melawat London dan Budokwai pada 1931. Dari situ, beliau mungkin mendapat inspirasi untuk membawa sistem tali pinggang berwarna ke Perancis.[5] Sejak itu, pengamal jujutsu Brazil, judo, dan banyak lagi seni mempertahankan diri telah menggunakan tali pinggang berwarna untuk menandakan kemajuan pelajar dalam seni.[6]

Sebelum 1960-an, hanya tiga warna tali pinggang dalam jujutsu Brazil yang secara utamanya membezakan pengajar daripada pelajar:[7] tali pinggang putih kepada pelajar, biru muda kepada pengajar, dan biru tua bagi golongan profesional.[8] Persekutuan Antarabangsa Jujutsu Sport (SJJIF) dan Persekutuan Jujutsu Brazil Antarabangsa menetapkan kebanyakan kriteria dan kedudukan tali pinggang semasa.